Na lange busrit aangekomen in Guatemala!!

Hallo allemaal!

En...we zitten in Guatemala!! Het heeft even geduurd, maar dan toch.
Eerst een busrit van 17 uur naar een plaatsje vlakbij de gens. Daarna met een taxi naar de grens. Bij de grens allemaal mannetjes die geld willen wisselen, maar dat is goed gelukt. Daarna door de douane en lopend over een brug over een snel stromende bergrivier wandelend de grens over naar Guatemala. Daar weer duizend mannetjes om ons heen, die ons wilden vervoeren naar het busstation. Met een propvolle collectivo daar uiteindelijk aangekomen. Vanaf daar 2 verschillende bussen, waarvan de laatste heel vol naar Quetzaltenango. (Xela)
Al met al waren we 24 uur onderweg!! Het leek ook niet echt de meest gebruikte backpackroute, want we waren de enige blonde ´reuzen´ onderweg. (voor ons zijn de mensen daar een bezienswaardigheid, maar dat zijn wij net zo goed voor hun)
Xela, waar we nu dus zijn, is niet zo superbijzonder, maar hier vandaan gaan we morgen een 3-daagse trektocht doen door de hooglanden. (met de Quetzaltrekkers) De opbrengst van de tocht gaat naar een schooltje voor kansarme kinderen net buiten Xela.
We hebben vandaag gevraagd of we dat schooltje mochten bezoeken en dat was geen probleem! Als docent (Marjolijn is ook docent: groep 3) moet je daar natuurlijk naar toe! Een Engels meisje, dat voor de Quetzaltrekkers heeft gewerkt, heeft ons gebracht en rond geleid. De docenten hadden een studiedag, dus er waren niet veel kinderen.
De lokaaltjes waren echt klein en ze hebben daar bijna niks! Als speelgelegenheid hebben de kinderen alleen 2 schommels. Gelukkig hebben ze nu een sponsor uit Spanje, waardoor ze sportvelden erbij kunnen bouwen.
Er zitten daar kinderen tussen de 9 en 18 jaar. Allemaal kinderen, die ze van de straat plukken, omdat ze werken of omdat ouders in de problemen zitten.
Een aantal kinderen waren er aan het spelen en die vonden het helemaal te gek, dat er twee blonde dames voor hun neus stonden. Heel trots lieten ze ons van alles zien en eentje wilde Marjolijn niet meer loslaten. Ze wilden ook met ons op de foto, dus die zal ik bij dit bericht zetten!
Morgenochtend dus vroeg op pad voor 3 dagen en de trektocht eindigt in San Pedro la Laguna, bij het meer Atitlan. Vanaf daar weer een update, want het stikt hier van de internetcafeetjes, dus dat zal daar ook wel weer zijn.
Als je het zat bent om zo vaak een uitgebreid bericht van me te krijgen, laat het dan even weten. En als je er niet genoeg van krijgt kun je ook nog kijken op marjolijnopreis.waarbenjij.nu
Groetjes Afke